• Polski
  • English
  • Ðóññêèé
  • Deutsch
  • Español
  • Română
  • Magyar

Rozdział: "Praca z gwiazdami"

Praca z gwiazdami


     „Kiedy zaczynamy rozpatrywać wewnętrzny bezmiar i niedoścignione piękno świecących światów, którymi niczym drogocennymi kamieniami usiana jest kopuła nocnego nieba, to niewątpliwie powinniśmy się zgodzić, że obserwacja promiennych niebios z ich miriadami mgławic i gwiezdnych układów, z ich niedoścignionym rozwojem wieczności prezentuje wysoką rozkosz naukową dla intelektu ukierunkowanego na astronomię… Lecz ten kto bada święcące okolice Urana, lśniące gwiazdozbiory z ich kabalistycznymi imionami i z ich czarodziejskimi historiami, wspaniałe słońca oddalonych układów gwiezdnych i planet należących do naszego układu słonecznego, w tym wszystko wywołuje jeszcze głębszą ciekawość”
    
     Już od tysiącleci wiele cywilizacji i ludów Ziemi wiązało swoje losy z gwiazdami, z zadziwiająco migocącym namiotem nad nasza głową. Nie mniej z zadziwiającą ciągłością publikowane są artykuły poważnych uczonych, którzy próbują bezapelacyjnie udowodnić, że astrologia lako nauka nie ma żadnych podstaw. Zabawne, że niektórzy z nich jednocześnie (wiem to dokładnie) z wielką ciekawością, w tajemnicy zwracają się do swoich horoskopów, co moim zdaniem o czymś świadczy.
     Najbardziej dostępnym wydaje mi się punkt widzenia trzeźwo myślących uczonych, którzy uważają, że prawdziwa nauka astrologia rodzi się w syntezie starożytnej wiedzy z dzisiejszą. W każdym razie u nikogo dziś nie wywołuje wątpliwości fakt jedności świata i wynikający z tego związek wszystkiego ze wszystkim. W tym i moja z wami więź z gwiazdami. Sporny zwykle jest nie sam fakt związku, lecz ten czy inny stopień jego siły.
     Gwiazdy w Starożytny Egipcie odgrywały szczególną rolę, do której zrozumienia zaczynamy się dopiero zbliżać. W trzydziestu rozdziałach papirusu Karlsberg N1 mówi się o gwiazdach – dzieciach bogini Nut, o wschodzie i zachodzie Słońca, o zachodnim wejściu do podziemnego świata, o księżycu, o Gebie, który żądał od Nut zwrotu zjedzonych przez nią dzieci – gwiazd.
     W istocie papirus Karlsberg N1 jest fundamentalną pracą, odzwierciedlającą podstawowe wyobrażenia starożytnych Egipcjan o budowie wszechświata. Wielka Piramida Cheopsa ma cztery dziwne wąskie szyby, uważane przez długi za otwory wentylacyjne. Ich wymiary to 23x22 centymetry. W rezultacie dokładnych pomiarów i wielu obliczeń położenia gwiazd dotyczących 2600 r. p.n.e. ustalono, że jeden z szybów (północny) prawie dokładnie zorientowano na Alfę Smoka, a drugi (południowy) wskazuje trzy gwiazdy pasa Oriona. Na koniec inżynier budownictwa Robert Biuvel około piętnastu lat temu wypowiedział poważnie uzasadnioną hipotezę o zgodności trzech piramid w Gizie z trzema gwiazdami pasa Oriona: „Być może właśnie Droga Mleczna podsunęła starożytnym pomysł o tym, że wśród gwiazd istnieje kosmiczny Egipt, schronienie dusz po życiu ziemskim” (R. Biuvel, E. Gilbert, „Tajemnice piramid”). Informacja: Edrian Gilbert – egiptolog.
     Tak więc gwiazdy… Horoskop każdego z nas związany jest z określonym gwiazdozbiorem. Nauczcie się znajdować swój gwiazdozbiór wśród miliardów migocących światełek. Wybierzcie czas i godzinę, gdy go dobrze widać (dla ludzi północy powinna to być rozumie się samo przez się letnia noc), wybierzcie sobie wygodne miejsce, w którym nikt was nie będzie niepokoił (może to być balkon waszego mieszkania), weźcie do rąk Cylindry Faraona i pozostańcie sam na sam z poruszającym serce ogromem gwiaździstego nieba. Najlepiej robić to w górach, tam gdzie powietrze jest czyste, krystaliczne, a każda gwiazdka świeci niczym małe jasne Słońce.
     1. Po krótkim etapie rozluźnienia wprowadźcie się w stan koncentracji.
     2. Wyciągnijcie ręce z Cylindrami w stronę waszego gwiazdozbioru.
     3. Nawiążcie z nim kontakt myślowy.
     4. Poczujcie życiodajny strumień energii, lekko omywający od wewnątrz wasze ciało.
     5. Kończcie seans połączenia uczuciem wdzięczności za otrzymany od gwiaździstego nieba dar.
     Możliwa jest dynamiczna i spontaniczna praca z gwiazdami, ale ruchy przy tym powinny być płynne, powściągliwe i nigdy gwałtowne.
     Praca z gwiazdami jest na tyle trudna i różnorodna, że wymaga napisania oddzielnej książki. Dlatego niżej wymienione będą tylko niektóre ogólne pozycje i rekomendacje.
     1. Praca z gwiazdami, w której instrumentem kontaktu z nimi są Cylindry Faraona, jak żadna inna nadaje się do rozwoju intuicji, daru „wewnętrznego widzenia”, otwarciu „trzeciego oka” i innych nadprzyrodzonych zdolności człowieka Przyszłości.
     2. Oddzielnym rozdziałem w systemie pracy z gwiazdami jest praca ze Słońcem, Księżycem i planetami. Jednocześnie celem waszej pracy pomimo ogólnego stanu kosmicznego może być poprawienie jakichś całkiem konkretnych wad duszy i ciała.
     Na przykład, jeżeli chcecie rozwijać intuicję pracy z Księżycem, jeżeli jesteście wstydliwi i chcecie stać się bardziej śmiali – z Marsem. Jednocześnie należy wiedzieć, że Słońce jest centrum siły wszystkich rzeczy. Ono zarządza miłością u kobiet i siłami życiowymi u mężczyzn. Najlepiej jest pracować ze Słońcem o wschodzie i zachodzie, co właśnie robili kapłani staroegipscy.
     Księżyc – kieruje miłością mężczyzn i życiowymi siłami kobiet. Odpowiada za rozwój intuicji.
     Merkury – kieruje umiejętnościami umysłowymi, językiem i systemem nerwowym.
     Wenus – kieruje jajnikami, systemem żył. Jej sfera to sztuka, muzyka, miłość małżeńska.
     Mars – bóg wojny, kieruje żądzami fizycznymi, organami płciowymi i ścięgnami.
     Jowisz – kieruje funkcjami prawa i porządku. Jest symbolem autorytetu i szlachetności. Kieruje systemem tętnic.
     Saturn – kieruje działalnością umysłową. Jego wpływ na organizm rozciąga się na kości, wątrobę i śledzionę.
     Uran – kieruje okultystycznymi umiejętnościami i aurą organizmu.
     Neptun – kieruje wyższą miłością platoniczną.
     Pluton – włada światem podziemnym i królestwem zmarłych.
     Oprócz tego pod zarządem tych planet znajduje się siedem etapów życia człowieka: Księżyc – okres niemowlęctwa, Merkury – dzieciństwo, Wenus – wiek pacholęcy, Słońce – dojrzałość, Mars – wiek średni, Jowisz – wiek podeszły, Saturn – wiek starczy. Należy zwrócić uwagę, że Urana, Neptuna i Plutona nie zobaczycie bez teleskopy. Ale można określić kierunki, w których się znajdują i połączyć się z nimi myślowo.
     Praca z Plutonem jest niepożądana. Jeżeli powstała konieczność odczucia duchowej jedności z dawno zmarłymi ludźmi lepiej idźcie do kościoła lub na cmentarz. Nie wolno żądać przyjścia duszy umarłego, jego zjawy lub cienia. Wywoływanie duszy umarłego zakazane jest zarówno przez chrześcijańską religię jak i islam. Nie wolno pracować z Cylindrami Faraona na cmentarzach.
     Nie wolno, niebezpieczne i nieprzynoszące korzyści jest wykorzystywanie Cylindrów Faraona w celu wyrządzenia komukolwiek krzywdy. Przy próbie wykonania tego Cylindry Faraona zaczną aktywnie burzyć psychikę i organizm człowieka pracującego z nimi.
     Funkcja Cylindrów jest harmonizująca i jakakolwiek próba wykorzystania ich do złego doprowadzi do surowej kary utraty zdrowia u tego, kto to robi. Szczególnie podkreślę, że nie jest to abstrakcyjne przypuszczenie, lecz fakt realny.
     Dla czytelnika należącego do przekonanych materialistów powiem, że przytoczone w niniejszym rozdziale rekomendacje i twierdzenia mają całkowite konkretne materialne fundamenty. Na przykład czytelnik całkowicie negujący astrologię jako naukę może rozpatrywać pracę z gwiazdami jako swoisty psychologiczny autotrening, który daje poza innymi rzeczami jeszcze powód do zachwycania się pięknem gwiaździstego nieba.